Je kind missen in co-ouderschap

Een scheiding is veel meer dan twee mensen die beslissen dat hun relatie niet meer werkt.  Of twee mensen die elk terug hun eigen pad gaan bewandelen. 

Zeker als er kinderen bij betrokken zijn betekent een scheiding ook co-ouderschap, en dus dat je je kind vanaf nu moet missen. Alle momenten die ze bij de andere ouder doorbrengen zijn momenten die jij nooit meer kan terugkrijgen.  Je mist een deel van de opvoeding.  Je mist een deel van de ontwikkeling en je mist een aantal “eerstes”. 

Je leert op één of andere manier omgaan met dat gemis, want je krijgt er ook tijd voor in de plaats.  Tijd voor jezelf of tijd voor je nieuwe gezin/partner.  Maar ook dit heeft een keerzijde, want de zuurstof dat je hierdoor krijgt roept ook schuldgevoelens op. 

De eerste 2 jaar kon ik het mezelf moeilijk gunnen om te genieten van die me-time momentjes.
En toch… stilletjes aan ben ik gaan beseffen dat ik daardoor geen mindere mama ben.  
In tegendeel, ik gebruik die momenten om leuke dingen te doen voor mezelf.  Of ik probeer eens een weekendje wat extra te slapen om, als ze dan terug komt, extra veel energie te hebben om samen leuke dingen te doen.

Maar er zijn zo van die dagen dat het gemis harder binnenkomt dan andere dagen. 
En dan rolt er wel eens een traan, maar ook dat is ok.

Zit jij ook in een situatie van co-ouderschap en kan je wel wat ondersteuning gebruiken?
Contacteer me voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.